De Verbazing

In de warmte van mijn gedachte, mijn vertrouwde omgeving, loop ik gedachtenpaden die  snelwegen zijn geworden. Door de blikken met mijn nieuwe bril rijd ik sneller en sneller de weg die ik ken altijd kom ik uit en  besef ik mij dat ik niet ben waar ik wil zijn De navigatie staat uit, maar ik zoek  hem wel, de hulp die mij richting moet geven Elke keer start ik de route om vervolgens niets meer te horen te zien dan alleen de nieuwe ervaringen door mijn bril van lang geleden, geleden, momenten Gesloten in mij zelf loop ik de wereld in  te schreeuwen Hou van mij  roep ik in mijn hart De mensen horen andere woorden. Mijn roep kent geen standaardklanken Daardoor lijkt de roep nooit gelijk Verloren in de woorden Verloren op de snelweg (C) M. Justus, 22-10-2020

" MARJOLEIN VAN ALFEN IS DE WINNAAR VAN DE POËZIEWEDSTRIJD! Het gedicht ‘Fuzzy’ van Marjolein van Alfen is gekozen als winnaar van de Poëziewedstrijd, onderdeel van het HvA-Poëziefestival. 30 mrt 2023 15:34 | FLOOR Afgelopen week vond het HvA-Poëziefestival plaats, met als vast onderdeel de poëziewedstrijd. Uit alle inzendingen koos de vakjury voor het gedicht ‘Fuzzy’ van Marjolein van Alfen als winnaar. De jury werd aangevoerd door Aalt Prins (HvA-docent Nederlands), en bestond daarnaast uit Niels Evers, Edwin Praat, Jan-Willem van der Weij en Susan Zielman.  Elk jaar organiseert FLOOR het HvA-Poëziefestival. Door de jaren heen is het gegroeid van een kleine bijeenkomst in een zaaltje achteraf tot een volwaardig evenement met professionele artiesten en een volle zaal. Het is een toegankelijk evenement waar geen voorkennis of ‘ervaring met poëzie’ voor nodig is. Naast dat het primair voor HvA-studenten georganiseerd wordt, is het gratis toegankelijk voor iedereen. Over Marjo

Het verdriet door jouw verlies vervult mij elke dag want in de woorden die ik spreek hoor ik soms jouw stem En de klanken van die woorden geven mij de warmte die ik altijd voelde, als een zekerheid, toen jij er nog was. De twist tussen verlies en warme herinneringen laat mij soms huilen, soms lachen Waardoor ik weet hoeveel ik je mis en van je houd. Dag lieve pa! (C) M. Justus 3-2-2023.

Ik hoor de krekel als fietsen gedwee aan de hand  op trottoire, weg of op schans worden geleid als waren zij paarden  die hun amazones volgen tikketikketikketik Ik zie de hond als iemand vloekend  tierend gebarend tegen een ding staat te trappen en roept 'Waarom!?' waarna een geschuif plof of gepiep  te horen is ai ai ai ai ai ai ai Een kind hoor ik huilen en denk dat de poes krols door de straten loopt te miauwen Kom hier, kom hier, kom dan! whaaa whaa whaa whaa whaa whaa whaa! Het zijn van die dingen die mij doen beseffen dat het verlangen naar de natuur  in de natuur der dingen zit tatuu tatuu tatuu tatuu tatuu tatuu tatuu (C) M. Justus, 15-12-2022

  E enzaam in de drukte van apart en onbegrepen wordt het wezen vermoord  in nutteloos bestaan (c) M. Justus, 9-12-2022.

Ik zie, ik zie, wat jij niet ziet! Incognito "Hoezo, ik stink?" Brings back Market Memories Was dat dan voor een? uh... 'Hermans auto?' Ook al ben ik geen collega, ik kies full-time en 24 uur!  Aparte tekeningen in Amsterdam-Oost, Oosterpark. Shit! Ik had dat vliegtuigje en dat doorzichtig poppetje moeten bewaren! V1-lanceerinstellingsfundament Kraai. Zie ik niet vaak in de buurt. Kraai dacht hetzelfde over mij. Gatverdamme! Amstel te Amsterdam Wat!? Lief klein heftruckje! Amsterdam, Mauritskade, bij Weesperplein.

Het leven overkomt je. Net als de dood. Daartussen is het in leven blijven. Voortplanten,  Zoeken naar betekenis en nut. Of niets van dat alles punt M.Justus, 7-11-2022.